jueves, 20 de enero de 2011

Traductores

Los traductores ya trabajan en el Senado para que sus señorías puedan utilizar sus lenguas autóctonas en las sesiones. La medida costará 350.000 euros anuales en unos tiempos en los que, como todo el mundo sabe, el dinero corre en abundancia. A mí me parece bien, sobre todo por los traductores. Mourinho ha demostrado que la profesión puede ser un trampolín perfecto para acabar entrenando al Madrid. Sobre lo absurdo que resulta que un senador se entienda con otro a través de unos aurículares cuando ambos hablan perfectamente el castellano, no hay mucho que decir, salvo que da gusto saber que el Senado se ha colocado a la altura de la Onu. A los que dicen que se trata todo de un despilfarro, habría que recordarles que el dinero se saca de otras partidas del Senado, lo cual, evidentemente, no quiere decir que ese dinero se estuviese malgastando. Ahora sólo falta que la medida llegue al Congreso. Podemos.

50 comentarios:

  1. Yo me pregunto una cosa: ¿y no sería más sencillo invertir ese dinero en que sus señorías tuvieran cursos de gallego, catalán y vasco y no necesitaran traductores? Después de todo, si de lo que se trata es de remarcar el hecho de que todas las lenguas son españolas, tal vez deberíamos aprenderlas todas, como hacen por ejemplo en Suiza, donde hay 4 idiomas co-oficiales y se aprenden los 4 en las escuelas. Con 60 millones de las antiguas pesetas, vaya si se podría dar unas buenas clases de idiomas! Y sería impresionante ver a Rajoy o Zapatero hablar en otro idioma que no fuera el castellano. Menudos políglotas que están hechos estos caballeros.

    Un saludo

    ResponderEliminar
  2. Meu "caro" amigo Adrián:
    Non terías ti argumentos de sobra para criticar a medida sen utilizar esa cifra, que din que custa?
    Pero é que aquí ninguén bota contas ou que?
    Que eu saiba no estado español só hai 3 idiomas, aparte do castellano, polo que como máximo tería que haber 3 tradutores, non si? e o soldo deses 3 daría esta cifra? Entón gañarían máis que os controladores aéreos! Porque os trebellos que usarán os senadores serán os mesmos todos os anos, digo eu!

    ResponderEliminar
  3. Sr Lores, el problema no es el coste, el problema es que el lugar requiere un nínimo de esfuerzo por entenderse. Flaco favor a las lenguas vernáculas.

    ResponderEliminar
  4. Roberto, calquera custe que supoña esta medida é un despilfarro. As cifras son oficiais do Senado, así que non queda moito que dicir.
    A min a defensa do galego paréceme xenial. Creo que a política de Feijóo neste eido é un desastre, é populista e falta á verdade, pero non entendo a medida do Senado. Defender o galego aquí, perfecto; facelo en Madrid deste xeito é absurdo.

    ResponderEliminar
  5. O argumento dos cartos non ten sentido. Onde están as protestas por investir 700.000 euros no campo de fútbol de Zacande? Ah, que como non hai idiomas polo medio a ninguén lle parece un exceso. Eu son de alí e a min parécemo. Dáme igual de que partido veñan os cartos. Seguro que hai infinitos exemplos coma ese nos outros partidos. Era o que tiña máis a man.
    Por outro lado, o uso de todas as linguas do Estado na cámara alta non me parece nin lóxica nin eficiente. Pero, desde logo, absurda non é. Se nalgún elemento do Estado ten que estar implementada, ese é o Senado.
    Só espero que os que din que no Senado hai que falar español porque é unha cámara española se apliquen o conto no Parlamento de Galicia e falen galego. Pero galego de verdade, non esa lingua inventada que falan ás veces.
    Un saudiño.

    ResponderEliminar
  6. "Non é lóxica nin eficiente, pero non é absurda". Rizar o rizo chámanlle a iso. O dos cartos é un argumento máis. O absurdo é que dous tipos que se entenden sen intermediarios teñan que utilizalos.

    ResponderEliminar
  7. O dos cartos é un argumento irrelevante por iso non vale. Un saudiño.

    ResponderEliminar
  8. Non é irrelevante gastar cartos tontamente neste contexto, sexan dez, quinientos o tres millóns. Estanse recurtando fondos en todas partes e asumimos un novo gasto que non ten pes nin cabeza.

    ResponderEliminar
  9. Son xestos. E importan. O mesmo que que un alcalde se baixe un pouco o soldo. Quitarlle a pensión a Aznar e a González tampouco vai arranxar a crise, pero permitiría que o cidadán medio non pense que se están a rir del.

    ResponderEliminar
  10. O que nos teríamos que preguntar é que fan no senado e si ten sentido esta institución tal como está concebida. Non falan de "adelgazar" a administración? pois que empecen por aí e logo que sigan polas deputacións!
    Os xestos só son iso: xestos. Mais non valen para nada. A min non me preocupa que Aznar ou González teñan unha pensión vitalicia, preocúpame que sexan "fichaxes" das industrias enerxéticas (http://www.expansion.com/2011/01/11/empresas/energia/1294739641.html) cuns emolumentos que "ríete tú de la Cospedal" !

    ResponderEliminar
  11. Claro que hai que acabar co Senado, pero o problema é que agora queren implantar o sistema tamén no congreso

    ResponderEliminar
  12. El vasco habla en euskera y el traductor lo traduce al castellano para que todos lo entiendan. Así con todas las lenguas, traducen todo al castellano. Absurdo o de los hermanos Marx, aunque fuera gratis es un desproposito. Repito que esto no hace ningún bien a los idiomas, como el senado, tampoco hace ningún bien.

    ResponderEliminar
  13. Muerte al Senado ¡Viva Roma!

    ResponderEliminar
  14. "Louro enciende una mecha peligrosa"
    "Telmo Martín y su idea del referéndum sobre la basura"

    ResponderEliminar
  15. Estou abraiado pola responsabilidade que lle entrou a todo o mundo polo custe que vai supoñer o uso no Senado das linguas distintas do castelán. Ben. Ben, sempre e cando os mesmos que agora braman bramen tamén por:
    - O custe de calquera inauguración de 1º pedra, supervisión de obras para facer unha foto ou inauguración de calquera pendello.
    - Os 700.000 euros que a Consellería de Sanidade gasta nunha campaña de prensa para convencernos do modernos que somos, como se a xente non o vise xa nos centros de saúde e hospitais.
    - Os 42.000 euros que pagou a Consellería de Medio Rural por un informe plaxiado doutro de Aragón, ata o punto de que nin mudaron os topónimos.
    - O custe que supoñen outras ducias de informes inútiles e que, encima, se editan en papel e con formato ben caro para que ninguén os lea cando ben se podían difundir só en versión dixital.
    - Os 300.000 euros que a Deputación de Pontevedra gastou nunhas xornadas de Galicia Bilingüe inútiles e acientíficas.
    - Os varios millóns de euros que custou cambiar os libros de texto de matemáticas do galego para o castelán, de xeito que as versións en galego apodrecen en caixas nos centros de ensino.
    - O custe de todo o derivado da visita do Papa, por moito que se intente maquillar os números.
    - O custe que lle supón ó Estado que nunha igrexa nos dean de balde cantas hostias queiramos (e cando servizo relixioso se invente) mentres temos que pagar ata un xarope que nos receite o dentista.

    Máis? Podería facer unha lista de varios folios, pero penso que abonda ben como proba do cinismo que hai neste asunto. Se ese gasto escandaliza é porque se trata dun investimento no galego, catalán e éuscaro, que parece que en vez de ser riqueza de todos son un problema. Ben é certo que se podería aforrar se este país fose normal, porque se así fose –salvo para o caso do éuscaro- calquera senador debería entender as linguas de España sen necesidade de tradución, que non custa tanto entender –non digo “falar”- galego e catalán se se intenta. E se alguén non o consegue, tampouco merece ocupar un asento no Senado.

    Por que ten que ser un problema o que noutros países non o é? En Suíza ben que conviven desde o seu modelo lingüístico federal, en Hungría pódense falar 15 idiomas no Parlamento e non pasa nada. Iso é respecto pola pluralidade, que é o que dá a unidade; o de aquí é indigno e establece españois de 1ª e de 2ª división, e eu, que son do Celta, non me resigno a estar permanentemente en 2º división, e se non que llo pregunten en Cartagena.

    ResponderEliminar
  16. Suso, centrar o debate do pinganillo no custe económico é sesgar a cuestión. Dá igual que sexan 300.000, 10.000 ou cinco millóns. Trátase dun absurdo. Onde poñemos o tope? Os partidos nacionalistas queren que se extenda ó Congreso. Poñemos tradutores e pinganillos tamén aí. E despois? Poñémolos tamén nos hospitais madrileños, que ó fin e ó cabo dependen da administración? Nos concellos? Recoñezo que ignoro como funciona Suíza e, especialmente, Hungría, pero hai outros tantos exemplos do contrario, empezando por Francia.
    Creo que hai que defender o galego, pero facelo aquí, que é onde fai falta, e non colocar á opinión pública na túa contra con medidas que moitos españois ven non só como un dispendio, senón como unha tomadura de pelo.

    ResponderEliminar
  17. Muy recomendable la lectura hoy, en El País, de Josep Ramoneda, Juan Cruz y algún otro a este respecto. Muy sorprendente la seguridad que manifiesta el autor de este artículo sobre el "absurdo" de la medida, sin ni siquiera conceder el beneficio de la duda. Esos 350.000 euros son lo que cuesta una corrida de toros, fiesta financiada y subvencionada con dinero público, por cierto. Nada absurdo.

    ResponderEliminar
  18. Supongo que la misma seguridad con que Ramoneda y Juan Cruz han escrito sus artículos de hoy.

    ResponderEliminar
  19. Los agobios económicos del país han servido al populismo de la derecha para ridiculizar una práctica que molesta por el carácter simbólico de reconocimiento de un país plurilingüe. Rajoy ha llegado a decir que es propio de un país anormal. Si el presidente del PP se toma la molestia de listar los países en que se dan este tipo de prácticas, no le será tan fácil emitir un juicio sobre lo que es normal y lo que es patológico. Y si hay países con pluralidad lingüística en los que no se usa el pinganillo, es porque se da por supuesto que no hace falta: todos conocen todas las lenguas oficiales del Estado. Si nos ponemos a ridiculizar el uso de los símbolos identitarios, empecemos por la inmensa bandera española de la plaza de Colón o por la pintoresca procesión por toda España de una reproducción de la Copa del Mundo de fútbol.

    ResponderEliminar
  20. Adrián Rodríguez dijo...

    Son xestos. E importan.

    ResponderEliminar
  21. Cuando escribí eso de los gestos sabía que me exponía a una respuesta así. No creo que nadie tenga la razón absoluta en este tema. Es una cuestión de modelo de Estado y cada uno defiende el suyo. Yo, como es mi artículo, defiendo el mío, pero entiendo que otras personas apuesten por lo contrario. No creo que estén equivocados ni que sean ciegos, sólo tienen una opinión diferente a la mía.

    ResponderEliminar
  22. En la Cámara Alta todos hablan y entienden el castellano, pero algunos no quieren hablarlo por un propósito ideológico: convertir el Senado en una imitación de la ONU, para escenificar que allí se dan cita distintas naciones. Una payasada muy calculada y en la que el PSOE, una vez más, ha hecho el papel de mero portamaletas del nacionalismo. Una burrada que no ocurre en ningún otro país del mundo y que en España se da por un estúpido complejo frente a una ideología tan irracional y liberticida como el nacionalismo, que es lo que lleva a malgastar dos millones de pesetas por sesión en traducciones en el Senado, mientras muchos españoles se quedan sin trabajo, sin casa y hasta sin algo que comer.
    En España tenemos un idioma para todos, y despues los regionales, pero a algunos no les llega con que se lo reconozcamos.

    ResponderEliminar
  23. El gasto de los Audis23 de enero de 2011, 22:18

    http://www.youtube.com/watch?v=bk7IfYZ19ps&feature=player_embedded

    ResponderEliminar
  24. Supongo que 'El gasto de los Audis' es una crítica al gobierno de Fraga, que fue quien realmente se gastó el dinero en la flota de coches

    ResponderEliminar
  25. Apoyo incondicional, por esta vez, al Sr Adrián. Sencillamente, se pueden entender y lo penoso es que en vez de arreglar los problemas de profundidad, andan con asuntos que no son demandas de los ciudadanos. Yo como gallego necesito solución a muchos problemas, pero sus señorías andan "Pingoneando"

    ResponderEliminar
  26. "O absurdo é que dous tipos que se entenden sen intermediarios teñan que utilizalos."

    Por ese argumento, aconsello aos representantes españois na ONU, na UE, no Parlamento Europeo e demais non aprender inglés. Non vaia ser que nuns anos haxa quen diga que, xa que poden falar todos e entenderse nese idioma, os pinganillos son un gasto.

    ResponderEliminar
  27. Adrián,
    Non fun eu quen centrou o debate no custe do asuto; foi o PP e os seus seguidores, que ben se preocuparon de resaltar ese aspecto.
    No Boletín do Observatorio da Lingua Galega, que se edita cada semana, vanse indicando cantas accións relativas á lingua se levan a cabo e nunca se indica o custe das mesmas, pero cando incluíron esta noticia si que o fixeron, -por certo, tomando como fonte o ABC, que os xornais galegos seica non existides-.

    Para min o asunto non sería tan relevante se aquí, en Galicia, houbese outro tratamento para o idioma, se aquí se admitise a normalidade do seu uso, se estivese noutra situación, pero o que sucede é que nin aquí nin en ningún lado se lle dá osíxeno, en todos os lados molesta e vanse cambiando os argumentos segundo convén: nuns casos -coma neste- úsase a falta de comprensión, noutros -en Galicia- a falta de respecto ós castelanfalantes, que entenden o galego pero tamén teñen dereito a que o castelán se use porque é oficial. Trátase de escoller sempre e en cada lugar os argumentos que van a favor do castelán. Iso é indigno e non beneficia para nada a unidade, a homoxeneidade e a convivencia.
    Insisto, ¿por que é tan difícil aquí o que é normal noutros lados? Falas de Francia: Francia non asinou a Carta Europea das Linguas e España si, polo tanto haberá que facerlle caso. E Francia non a asinou nin favorece a descentralización lingüística para non darlle aire ó alemán de Alsacia e Lorena, porque temen que iso reavive neses territorios a idea de escindirse de Francia e querer pertencer de novo a Alemaña. España non ten ese problema: o recoñecemento sen complexos da pluralidade lingüística só podería ter efectos positivos para cohesionar o Estado. Ti veiches afán secesionista en Suíza? Pois aplica alí o modelo español e verás canto dura unida! Joder! Que eu non teño problema ningún en ser español -ademais a bandeira ata ten cores chulas- sempre e cando non me obriguen a ser de 2ª! O que non acepto é ter nin un milímetro menos de dereitos ca un tío de Soria polo feito de que eu fale galego e el castelán.
    Todo son excusas, Adrián, excusas para non perder privilexios quen os ten, excusas porque a mentalidade franquista está moito máis viva do que parece.
    E non me veñades coa carallada da comprensión. Realmente hai alguén cun mínimo de cultura -e suponse que senadores analfabetos non hai- que non entenda, EN-TEN-DA- o galego ou o catalán? Nin que falásemos chinés. Primeiro hai que molestarse en intentalo.

    ResponderEliminar
  28. José Antonio, estoy de acuerdo. Es hora de decirle a Feijoo que deje de enredar con el gallego, vuelva a los consensos que había y pare de utilizar el tema de la lengua como cotina de humo para no tener que responder a su incapacidad en los temas que nos importan: el paro, la vivienda, la salud, ...

    ResponderEliminar
  29. Viva la coherencia23 de enero de 2011, 23:27

    http://www.elplural.com/politica/detail.php?id=54891

    ResponderEliminar
  30. Nosotros queremos ser españoles, pero a condición de que este nombre no nos obligue a ser castellanos. ¿Con qué derecho se nos obliga a aprender la lengua de Castilla y no se obliga a los castellanos a aprender la nuestra?

    ResponderEliminar
  31. Veña, xoguemos logo coas normas dos que vos opoñedes. Subamos un peldaño:
    Por que non renunciamos ó uso do castelán nas institucións europeas e admitimos só un idioma? Aí si que se aforrarían millonadas que pagamos todos. Pero non: Aznar montou en cólera cando alguén propuxo como linguas de traballo só o inglés, o francés e o alemán. Aí sae o valor simbólico do asunto e non importan os cartos -que son moitos- nin o sentido práctico.

    ResponderEliminar
  32. El pinganillo me trae el Ave?

    ResponderEliminar
  33. Pois mira, se cadra si: o pinganillo dá orgullo, e o orgaullo dá forza e capacidade para pedir o que é xusto -nin máis nin menos ca o que é xusto- e se cadra así tamén o AVE chegaría antes, como chegou a onde a xente ten orgullo e forza.
    A renuncia ó pinganillo tamén pode continuar por esa liña, e o paso seguinte digo eu que pode ser renunciar a ter senadores galegos. Total para o valen ben pode representarnos Zamora, como xa pasou hai séculos.

    ResponderEliminar
  34. Por que non renunciamos ó uso do castelán nas institucións europeas e admitimos só un idioma?

    ------

    Porque alí non entenden todos o mesmo idioma nin teñen a obriga de entendelo.

    ResponderEliminar
  35. Montrobe, o castelán trae o progreso?

    ResponderEliminar
  36. coñecedor obrigado do español24 de enero de 2011, 11:27

    Anónimo:

    Por ese argumento, aconsello aos representantes españois na ONU, na UE, no Parlamento Europeo e demais non aprender inglés. Non vaia ser que nuns anos haxa quen diga que, xa que poden falar todos e entenderse nese idioma, os pinganillos son un gasto.

    ResponderEliminar
  37. hablemos todos inglés24 de enero de 2011, 11:34

    Lo bueno que tiene estos debates es que al final las cosas se van aclarando, las escusas argumentales desaparecen y al final cada uno se apunta al bando al que pertenece. Ya salió una de las palabras clave: efectivamente, existe la obligación de conocer el castellano, mientras que conocer el gallego es sólo un derecho. He aquí la primera desigualdad fundamental, que sin duda minimizarán los que consideran que corregir cualquier desigualdad social es caro. Me atrevo a indicar que seguramente ellos no la padecen.

    ResponderEliminar
  38. de que lado estás?24 de enero de 2011, 11:37

    "La medida costará 350.000 euros anuales en unos tiempos en los que, como todo el mundo sabe, el dinero corre en abundancia. A mí me parece bien, sobre todo por los traductores. Mourinho ha demostrado que la profesión puede ser un trampolín perfecto para acabar entrenando al Madrid. Sobre lo absurdo que resulta que un senador se entienda con otro a través de unos aurículares cuando ambos hablan perfectamente el castellano, no hay mucho que decir, salvo que da gusto saber que el Senado se ha colocado a la altura de la Onu."

    -----------

    No creo que nadie tenga la razón absoluta en este tema. Es una cuestión de modelo de Estado y cada uno defiende el suyo. Yo, como es mi artículo, defiendo el mío, pero entiendo que otras personas apuesten por lo contrario. No creo que estén equivocados ni que sean ciegos, sólo tienen una opinión diferente a la mía.

    ResponderEliminar
  39. Anónimo. ¿estasme dicindo que mandamos ás institucións europeas representantes que non saben inglés? Non será certa esa vergonza...!

    Adrián, desta non te queixarás: nunca unha entrada dera lugar a tantos comentarios. Cando eu escribía no "toupo", iso era o que me gustaba.

    ResponderEliminar
  40. Non me queixo, non, aínda que sei que este artigo non debeu de gustar a xente á que aprezo, coma ti. É posible que o ton da columna fose demasiado sarcástica ou ferinte e que iso molestara más aínda que o propio texto. Quizais me deixei levar no intento de facer algo nun estilo menos ortodoxo. A pesares diso, sigo sen verlle sentido á medida do Senado.
    Creo tamén que este é un debate no que resulta case imposible que alguén dunha parte convenza a alguén da outra. E tamén me gustaría deixar claro que a miña opinión non impide dicir que estou en contra da política lingüística da Xunta de Feijóo.

    ResponderEliminar
  41. Adrián,
    Non teñas nin a máis mínima preocupación, que unha cousa é que non coincida coas opinións da xente e outra que iso me impida respectalas ou deixar de aprezar ós autores. No fondo, da discrepancia sempre saen ideas importantes.
    O que pasa co tema da lingua, en xeral, é que a min sácame das cuñas que a xente intente buscar argumentos supostamente racionais para disimular os prexuízos ou as ideas preconcibidas. Eua prefiro que a xente me diga: "mira, impórtame un pito o galego e cantos o falades"; polo menos sei a que aterme e non perdo tempo.
    En canto á política lingüística de Feijoo, non vaias pensar que é mala, de feito, eu creo que é comparable ó Ratibrón. En serio, sabes a min o que máis me sorprende da política lingüística de Feijoo?: o absoluto desprezo que supón para o labro de Fraga. Non me cabe na cabeza que se poida venerer tanto a unha persoa e desprezar tanto o seu labor. Non esquezas que non hai absolutamente nada nas decisións lingüísticas do bipartito que non estivese recollido no Plan Xeral de Normalización aprobado no Parlamento sendo Fraga o Presidente.

    ResponderEliminar
  42. Bueno, eu creo que é compatible defender o galego en Galicia e non verlle sentido ó do Senado. A pelexa está aquí non alí.

    ResponderEliminar
  43. Claro que si. De feito a min non me preocuparía en exceso o do Senado se as cousas aquí fosen doutro xeito. O problema é cando o de aquí e o de alá se complementa, indo sempre na mesma dirección.
    En fin, pechemos este fío (se che parece) ¿ou queres chegar ós 50 comentarios?
    Saúdos

    ResponderEliminar
  44. Creo que pagan un plus de productividade, pero non estou seguro.

    ResponderEliminar
  45. Sobre si lo entienden los españoles, los mayores de cinco años deberían. Hace un lustro, la decisión hoy inentendible se tomó por unanimidad, y lo único que se hace ahora es extenderla a la presentación de mociones. "Está claro que todos aspirábamos a más. La lengua es, sin duda, la mayor y mejor creación colectiva de un pueblo, símbolo irrenunciable de la riqueza lingüística de esta España plural. No sería cohonestable con una interpretación correcta de la Constitución española el excluir del Senado a estas lenguas", dijo entonces el separatista radical y senador del PP Víctor Vázquez Portomeñe.

    No sé si es peor que Feijóo piense lo que piensa o que no lo piense y lo diga para que no lo despellejen en esas tertulias madrileñas donde tanto lo aprecian. Porque ahora los temas de debate nacional no los fijan los líderes políticos sino una docena de ganapanes apostados en esas garitas. Si la clase dirigente reparase de vez en cuando en los intereses de sus representados, pondrían el foco en el robo que se está gestando. El de unos 50.000 millones de euros, más o menos (disculpen que sea así de impreciso, la culpa es de mi padre) de los ahorros de todos los gallegos.

    ResponderEliminar
  46. A 'Pinganillos y robos' le recordaría que es de buena educación citar al autor de lo que uno cuelga

    ResponderEliminar